Orta Sahanın Yardımcı Forvet Sendromu

Beşiktaş yeni sezona şampiyonluk ve uefa maçlarının yarattığı ağır maç temposuyla hem moralli hem de fazlasıyla yorgun girdi. Kamp döneminde de bu yorgunluk göze battı. Teknik ve mental kapasite olarak yeterli olan kadronun ihtiyacı olan en önemli konu fizik gücü. Şenol hoca 2 senedir kamp dönemlerini iyi geçiremiyor. Bu sene de “günübirlik Çin turu” sonrasında takımdaki yorgunluk Süper Kupa Finali’nde hissedildi.

Maça alışkın olduğumuz 4-3-3 formasyonuyla başladılar. Takım uyumu açısından herhangi bir sıkıntı yoktu fakat adaptasyon ve kondisyon sorununu sadece teknik kapasiteyle çözemezsiniz. Özellikle göbekteki Atiba’nın performansı Oğuzhan’ı, Melo’suz Selçuk’a dönüştürdü. Beşiktaş’ın en büyük artısı hücum organizasyonlarında göbekteki pas trafiğidir. Geçen sene Lyon maçında bu trafik durunca neler olduğunu gördük. Orta saha Atiba – Oğuzhan tandeminde kaos oluştuğunda yüksek top kontrolüyle Abubakar ve Talisca imdada yetişiyordu. Aslında Beşiktaş, maçın içinde sıkıştığı anlarda hücüm organizasyonlarını Gomez döneminden beri ayakta top tutan futbolcularla çözüyordu. Bu sene en önemlisi Atiba’nın geçen seneki formu ve Talisca’nın kontrat probleminin çözülmesi. Çünkü Negredo ne Gomez kadar geniş radarlı oyun yönlendirici bir forvet ne de Abubakar kadar top toplayan bir santrafor. Negredo’dan faydalanmak istiyorsanız ceza sahasında onu sadece topla buluşturmanız gerekir. Kanatlar tıkandığında veya orta saha çöktüğünde, Beşiktaş her zaman puan kaybetmiştir. Talisca, bu problemleri anlık giderebilecek gerekli miktarda sihirbazlığa sahiptir. Ama hızlı akan oyunda en önemlisi orta saha direnci yani Atiba formudur. Sezonun ilk maçı iç sahada olmasına karşın başarıya susamış dişli rakip Antalyaspor. Hızlı akan oyunda orta saha direncinin ve pas trafiğinin Konya maçından daha akıcı olması gerekir. Eğer orta saha direnci artmazsa Beşiktaş için sezonda sendroma dönüşecek bir taktiksel değişikliğe sebep olacaktır. 4-4-2 formasyonu Beşiktaş’a uygun görünse de maçlara bu şekilde başlamaya alışılması atak oranlarını düşürebilir. 4-4-2 Beşiktaş’a sadece akan oyundaki değişimle yardımcı olabilir.

Alan savunması yaparken bile yardımcı forvetin orta sahaya yardımı kontra ataklarda daha hızlı bir Beşiktaş izlememize neden olmuştu. Geçen seneki alışkanlık bozulduğu taktirde 4-4-2 macerası sezonda büyük puan kayıpları yaratabilir, çünkü 4-4-2 demek Quaresma ve Babel gibi futbolcuları bu formasyonda kaybetmeyi göze almanız demektir. Yani takım içi kaos ve rotasyonda gibi görünen formsuz futbolcular yaratır. Beşiktaş’ın en büyük artılarında biri de sezonda 13-14 kişilik rotasyonla oynamasıdır. Bu denge kaybolduğunda uzun soluklu sezonda riskler artmaya başlayacaktır. Kısacası Şenol Hoca nın orta sahaya istemeden alıştırdığı yardımcı forvet rahatlığının giderilmesi gerekiyor. Atiba-Oğuzhan-Tolgay üçlüsü bu senenin ya kilit ismi olacak ya da bu sendromu yaşayarak kaybedenleri olacaktır.